Ο Λευτέρης Σταυριανός και ένα εγχειρίδιο "πολύ μπροστά"

«Αγώνας ανάμεσα στη Μόρφωση και στην καταστροφή»

Εισαγωγή

Η παραπάνω διαπίστωση είναι η κατακλείδα του βιβλίου Ιστορίας Α΄Λυκείου του Λευτέρη Σταυριανού (1913-2004) Ιστορία του ανθρώπινου γένους. Ένα βιβλίο στο οποίο δεν είναι διόλου δύσκολο να εντοπίσει κανείς κάποιο απόσπασμα το οποίο σήμερα θα προκαλούσε αντιδράσεις καθώς αυτό βρίθει τοιούτων. Ο Ελληνοκαναδός συγγραφέας δεν γράφει έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του την έγκριση από το υπουργείο παιδείας το οποίο ζητά εγχειρίδια που να καλλιεργούν στους μαθητές μια συνεκτική, ελκτική και συναισθηματικά φορτισμένη εθνική ταυτότητα (Αθανασιάδης, 1984, 377). Αντίθετα, καταθέτει τα όσα πιστεύει για έναν κόσμο πολυσύνθετο, αλληλοεξαρτώμενο, και ενίοτε σκληρό με σκοπό να αναπτύξει την κριτική σκέψη των μαθητών. Το ότι κατάφερε να αντέξει την δεκαετία του ΄80 τόσα χρόνια στις σχολικές αίθουσες είναι αξιοσημείωτο αφού, 35 χρόνια μετά, νομίζω πως δύσκολα θα έφτανε σε αυτές.

Ένα βιβλίο, δύο (και περισσότεροι) κόσμοι

Μια μικρή κριτική σχετικά με 4 δημοσιεύματα που αφορούν το βιβλίο της συγγραφικής ομάδας της κας Ρεπούση.

«Ρεπούση». Προτού πληκτρολογήσει κανείς ολόκληρο το όνομα της καθηγήτριας του Α.Π.Θ., διαπιστώνει πως στη μηχανή αναζήτησης εμφανίζεται δίπλα στο όνομά της η λέξη «συνωστισμός». Το βιβλίο της ΣΤ΄δημοτικού του 2006-07[1], έμεινε στην ιστορία, όχι για την παιδαγωγική ή μη επάρκειά του, αλλά για το ότι κατάφερε να κινητοποιήσει ετερόκλητες ομάδες κάτω από ένα κοινό σκοπό που ήταν η απόσυρσή του αλλά και να διχάσει την ελληνική κοινωνία. Ο διχασμός αυτός αντικατοπτρίζεται στην αρθρογραφία της εποχής, ελάχιστο μέρος της οποίας επέλεξα να αναφέρω όπως [2]του δασκάλου δημοτικού Δημήτρη Νατσιού, και των καθηγητών πανεπιστημίου Κώστα Ζουράρι, Έφης Γαζή, και Έφης Αβδελά.