Ξύπνησα πολύ πρωί, γύρω στις 9.30 φταίει κι΄αυτό το αναθεματισμένο συνθετικό μαξιλάρι που οδηγεί τα σάλια που τρέχουν απ΄το στόμα μου μέσα στο αυτί, ίσως γι΄ αυτό μυρίζει η ακοή μου άσχημα.
Έβαλα να φάω μια κούπα μούσλι, αν και σήμερα μου φάνηκε λίγο διαφορετικό, μάλλον θα ήταν από τις τσίμπλες των ματιών μου. Αλλη φορά θα πλένομαι πρώτα.
Το ξύρισμα όπως πάντα οδυνηρό, το αίμα να τρέχει ανάμεσα στις λεπίδες και σε συνδιασμό με το αφροτζέλ να δίνει ένα χρώμα ροζαλί σαν το γλάσο που έχουν κάτι παιδικές τούρτες οι οποίες έχουν πιο πολλά Ε απο το μερεμέτι στο Μάλεμε.
