Η υποψηφιότητα του ολυμπιονίκη Αλέξανδρου Νικολαΐδη στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι το οποίο δεν μπορούν να του συγχωρήσουν οι ακροδεξιοί. Δεν είναι τόσο η "μακεδονική" του καταγωγή που στα μάτια τους τον καθιστά εθνοπροδότη, εφόσον συντάχθηκε με την παράταξη που ψήφισε τη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά περισσότερο ότι το προφίλ του, αυτό δηλαδή του αθλητή ενός δυναμικού αθλήματος, δεν ταιριάζει στον αριστερό χώρο. Αντίθετα, εάν ήταν υποψήφιος ακόμη και στη Νέα Δημοκρατία, τότε θα ταίριαζε απόλυτα. Δεν το έκανε όμως.
Όσοι ανήκουν στον χώρο της διανόησης, των γραμμάτων και των τεχνών, θεωρούνται από τους εθνικιστές ότι ο φυσικός του χώρος είναι αυτός της αριστεράς. Όταν όμως κάποιος "δικός τους", νέος και μαχητής που προσομοιάζει με το χολιγουντιανό πρότυπο του Λεωνίδα, αποφασίζει να υποστηρίξει την παράταξη των διανοουμένων και των "φλώρων" αυτό είναι για αυτούς πισώπλατη μαχαιριά.
Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης έκανε μία δύσκολη επιλογή της οποίας τις συνέπειες γνώριζε από την αρχή. Πιστεύω, επίσης, ότι έχει ήθος, άποψη και η υποψηφιότητά του δεν είναι μία ακόμη τυχοδιωκτική επιλογή ενός αθλητή που θέλει να εξαργυρώσει την αναγνωρισιμότητά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου