Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

ΘΑΝΟΣ ΤΖΗΜΕΡΟΣ... ΜΕ ΛΕΝΕ ΑΡΤΕΜΗ



Ένα από τα πολλά αξιοσημείωτα των εκλογών της 6ης Μαΐου ήταν -μεταξύ των άλλων- η επιτυχία του κόμματος του Θάνου Τζήμερου «Δημιουργία Ξανά»  που κατάφερε να προσελκύσει  136.000 ψηφοφόρους, αριθμό ρεκόρ για κάποιο τόσο νέο κόμμα (ίδρυση τον Μάρτιο του 2012 !) Ποιος είναι λοιπόν ο Θάνος Τζήμερος;  Παραθέτω από το διαδικτυακό του βιογραφικό τα παρακάτω:
«Φρόντιζα, λοιπόν, να αποφεύγω «την πολλή συνάφεια του κόσμου» και να ζω με τις αξίες του δικού μου κόσμου: την Τέχνη, τα βιβλία, τη θάλασσα, τους ανθρώπους που αγαπώ και εκτιμώ. Άλλωστε, αυτό που συνέβαινε «εκεί έξω», 35 χρόνια τώρα, μόνο αποστροφή μού προκαλούσε. Όσοι μιλούσαμε για την κατάρρευση – την πολιτισμική, την ηθική, την οικονομική – όσοι προειδοποιούσαμε για το «τσουνάμι» που ερχόταν είμασταν οι αποσυνάγωγοι μιας αφιονισμένης κοινωνίας που ξεφάντωνε σε ένα beach party διαρκείας...»
Μάλιστα… Ο κος Τζήμερος λοιπόν στη ζεστή θαλπωρή των φίλων του, της τέχνης και της θάλασσας, έβλεπε – τρομερή διορατικότητα- ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά (εδώ μου έρχεται στο μυαλό ο «θεός» Χάρρυ Κλυνν στο σκετσάκι του «με λένε Αρτέμη»). Συνεχίζοντας:
«Παρακολουθούσα αυτή την πορεία πολιτικού και αισθητικού εκβαρβαρισμού, πολεμώντας την με τα μόνα όπλα που έχει ένας πολίτης: την (υπονομευμένη από το εκλογικό σύστημα) ψήφο, τον ορθό λόγο, τις παρεμβάσεις στα κοινά και, κυρίως, τη στάση προσωπικής ευθύνης σε όλα τα θέματα της καθημερινότητας. Μ’ αυτή την έννοια, πολιτική δραστηριότητα είχα πάντα. Κομματική, ποτέ, ούτε ως φοιτητής – δεν γράφτηκα καν στο φοιτητικό σύλλογο. (Η εμπειρία μου από τον πανεπιστημιακό χώρο ήταν ο ορισμός του πολιτισμικού σοκ. Ο σκληρο-πυρηνικός χειμώνας του κομματισμού απλώνονταν παντού. Κι ήταν ακόμα η αρχή...)»
Τι κλασικό… Το σύστημα γύρω  μας είναι βρώμικο και ερχόμαστε εμείς ως παρατηρητές στα 50 μας να το καταδικάσουμε αφού τόσα χρόνια δε συμμετείχαμε π ο υ θ ε ν ά. Παρακαλώ προσέξτε τον τρόπο με τον οποίο ο κος Τζήμερος μας παρουσιάζει την πολιτική του δράση μέχρι και την ίδρυση της πολιτικής του κίνησης: . Μ’ αυτή την έννοια, πολιτική δραστηριότητα είχα πάντα. Ο λαϊκισμός στο μεγαλείο του, «πατάς» πάνω σε όλη την πολιτική σαβούρα που όντως υπάρχει – όχι τώρα αλλά από το 1821 και μετά- και νομίζεις ότι επειδή ψηφίζεις κάνεις και πολιτική.
Τέλος κλείνει με τα τυπικά στοιχεία του βιογραφικού του όπως μουσικός και διαφημιστής , ενώ δεν υπάρχει τίποτα το αξιοσημείωτο ούτε στο χώρο της κοινωνικής προσφοράς αλλά ούτε και στο χώρο της πολιτικής δράσης. Συγνώμη… «το 1996 δημιούργησα τη δική μου εταιρεία επικοινωνίας, τη REVERSE, εκφράζοντας με το όνομά της αλλά και με την επιχειρηματική μου πορεία την αντίθεσή μου στον τρόπο με τον οποίο “λειτουργεί” ο χώρος της διαφήμισης». Πραγματικός ακτιβιστής.
Δεν αμφιβάλλω πως ο κος  Τζήμερος έχει ιδέες,  φιλοδοξίες αλλά και όρεξη για προσφορά, επίσης είμαι σίγουρος πως στη βουλή του Ανατολάκη, της Ράπτη, του Πλεύρη, του Κοντογιαννίδη και του Δήμα αυτός θα είναι πιο δημιουργικός. Καμιά αμφιβολία, πως είναι ένα «καλό παιδί» της φιλελεύθερης παράταξης ο οποίος σαν νεαρός φοιτητής κοιτούσε υποτιμητικά τους μαλλιάδες αριστερούς φοιτητές της εποχής του που -έστω και αν στη συνέχεια εκφυλίστηκαν-  θα έχουν φάει καμιά «ψιλή» και κανένα δακρυγόνο υπερασπίζοντας ανθρώπους σαν τον κο Τζήμερο. Για ποιο λόγο όμως να κάνει κόμμα;  Δεν υπήρχε ο Στέφανος Μάνος; Ειλικρινής στις θέσεις του τις οποίες ποτέ δεν έκρυψε και λιγότερο πολυλογάς (η συμπόρευση τους ήταν φυσικό αποτέλεσμα).
Τελειώνοντας, τον άκουσα σε μια εκπομπή να λέει πως η παράταξη του πριν το αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου, δεν προβάλλονταν από κανένα μέσο (ανακρίβεια), και αναρωτιέμαι αν γνωρίζει ότι υπήρχαν και υπάρχουν δεκάδες άλλες παρατάξεις και πολιτικοί σχηματισμοί εκτός από τη «Δημιουργία Ξανά» οι οποίες απαρτίζονται από ανθρώπους ικανούς με όραμα και περισσότερο ρομαντικοί από αυτόν, αλλά δυστυχώς για τους ίδιους, είναι χαρακτηρισμένοι και δεν μπορούν να θέλξουν τους  απολιτίκ ψηφοφόρους του  Τζήμερου. Πιστεύω πως θα αργά η γρήγορα θα μπει στη βουλή και τότε με τη συντροφιά ενός καλού κρασιού και μιας καλής παρέας σ΄ένα παραθαλάσσιο θα μας βγάλει από το τέλμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: