Τα κανάλια προβάλανε επανειλημμένα τις εικόνες πλήθος κόσμου που συνέρρεε στα πολυκαταστήματα ενώ ο σχολιασμός έδινε και έπαιρνε τόσο από όσους μιλούσαν για έναν επιτυχημένο θεσμό όσο και από άλλους που κριτίκαραν αυτό το πάρτι υπερκατανάλωσης. Η ανάρτησή μου αυτή απευθύνεται στους δεύτερους αφού νομίζω πως ο ισχυρισμός των πρώτων, ότι δηλαδή παρόμοιες προωθητικές ενέργειες ενισχύουν πραγματικά μια οικονομία που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, είναι παράλογος.
Όσοι σωστά κριτίκαραν τον θεσμό πιστεύω ότι υπερέβαλαν λιγάκι για τον εξής λόγο: Οι εικόνες του πλήθους κόσμου ήταν από τα μεγάλα πολυκαταστήματα στις εμπορικότερες οδούς των μεγαλύτερων πόλεων έτσι σε καμία περίπτωση δεν προσφέρονται ως δείγμα για την εξαγωγή ενός ασφαλούς συμπεράσματος. Πόσοι πέρασαν από όλα αυτά τα καταστήματα (ο οποίος δεν θα περνούσαν μια οποιαδήποτε Παρασκευή); Εκατό; Διακόσιες χιλιάδες; Πρόκειται για μια μεμονωμένη εικόνα που αφορά αποκλειστικά αυτά και μόνο. Μου θυμίζει κάποιον που βγαίνει βράδυ Σαββάτου στην πλατεία Αριστοτέλους ή στην πλατεία Συντάγματος και βλέποντας τα πλήθη κόσμου βγάζει το (λανθασμένο) συμπέρασμα ότι " ο κόσμος παρά την κρίση συνεχίζει να βγαίνει το ίδιο".
Κοιτώντας κανείς τη σύνθεση του κοινού θα δει ότι πρόκειται για νεανικές ηλικίες οι οποίες έχουν το κουράγιο να αντέξουν την ορθοστασία. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι τα "δυνατά πορτοφόλια" και οι οικογένειες βγήκαν για αγορές τέτοια μέρα.
Με πείραξε το ότι αυτή η συμπεριφορά μερίδας του αγοραστικού κοινού χαρακτηρίστηκε ως ενδεικτική της ανωριμότητάς του κάτι το οποίο με τη σειρά του δικαιολογεί, άκουσον άκουσον... τα μνημόνια (ε ρε μνημόνια που μας χρειάζονται...). Γέμισαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με πικρόχολα σχόλια και χαρακτηρισμούς για τον κόσμο αγνοώντας ότι έτσι απενοχοποιούνται οι πολιτικές των μνημονίων και όσοι τα εφαρμόζουν. Συνεπώς αυτή είναι μια παρατραβηγμένη κριτική.
Πιστεύω ότι η Μαύρη Παρασκευή, ως κάτι νέο, τράβηξε την περιέργεια του νεανικού ως επί το πλείστον κοινού. Άσχετα με τις επιπτώσεις στον τζίρο κάποιων μαγαζιών κανένας παρόμοιος θεσμός δεν μπορεί να δώσει τις απαραίτητες ανάσες στην αγορά. Δεν είναι το τέλος του κόσμου και ούτε θα μετατρέψει από μόνη της τον πολίτη σε μανιώδη καταναλωτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου